Atölye Arkansiyel
Aslında herşey 2 sene önce başladı. Mağaza mağaza dolaşıyorum, birşeyler arıyordum..eşime söylenmeye başladım "vallahi asfalyalarım attı gene (evet yine demiyorum çoğu zaman, "gene" gibi birşey saçmalıyorum:)), sonunda kendi işimi kendim göreceğim, aklımda ne varsa üretivereceğim" dedim. Evlilikte zamanla eşler birbirine benzermiş ya...gerçekten doğru.. Misal biz..ben zaten delidolu, yarım akıllı bir kadınım, adam da bana benzemeye başladı...valla bak..ben söylendikçe dedi ki "e yap hadi, ne duruyorsun?"..sanki mahallenin manavından karpuz ısmarlıyoruz.. Başladım çalışmaya, daha doğrusu fikir üretmeye.. Sonra kayınpederimin hastalığını öğrendik..ikimizi de çok etkiledi, kolay günler değildi..bıraktık herşeyi.. Sonra birgün Fransa'dan haber geldi: eşimin yıllardır çalıştığı acentanın -benim de Antalya'ya gelmeme sebep olan acenta:)- Türkiye ayağı olmayacakmış artık,kepenkleri indirdiler.. Eşim turizme devam etmek istemedi, bir zamanlar yoğunluk...