Ömer Amcam...

Yer İzmir.
Yılı net hatırlamıyorum ama ilkokuldayım..ya 2. sınıf ya da 3.

Babam sesleniyor "Ayşe, yeni taşınan karşı komşumuzun çocukları sokakta kalmış, eve davet et kızım, kış günü sokakta beklemesinler"
Sinirleniyorum. Tabii ki gitmiyorum, bir de onlarla mı uğraşacağım, evde çizgi film izlemeye devam ediyorum…ta ki fırçayı yiyene kadar…babamın yükselen ses tonu karşısında, gönülsüz eve davet ediyorum kendilerini..

Çelimsiz, beyaz tenli, kahverengi saçlı, yeşil/mavi gözlü, çilli bir kız..
Abisi biraz daha farklı, Chad Allen'ın çocukluk hali karşımda sanki, sapsarı saçlar, mavi gözler ama o da çelimsiz..
Sonunda isimlerini de öğreniyorum: Özgül ile Ömür.
Bir de küçük bir erkek kardeşleri varmış, onun adı da Özgür.

Gel zaman git zaman, Özgül benim en yakın arkadaşım oluyor mahallede..
Abim Ömür'le, kızkardeşim ise Özgür ile çok yakın arkadaş oluyor..Anne ve babalarımız da sık görüşmeye başlıyor..hatta yeni yıl yaklaşmak üzere, yılbaşı gecesini hep birlikte kutluyoruz…ne keyifli günler..
Bir daha da ayrılmadık zaten, 30 sene falan geçmiş…artık kardeşim olmuş..

Sonra birgün babam gitti.
Ne olduğunu anlamamışım, 13 yaşındayım…ağlamadım bile…güçlü görünmek marifet ya o yaşlarda..

İşte o zamanlar Özgül'ün babası Ömer Amca bize resmen babalık yapıyor..bizlerle oyunlar oynuyor, anneler çalıştığından, erken geldiğinde soframızı hazırlıyor, neler neler..

Bu sabah benim için çok sıradan bir gündü.
Annem arayana kadar..
Yani annem genelde sabahları hep arar, birkaç dakikalık kısa rutin konuşmalarımız vardır ama bu başka..
Ömer Amcamı kaybetmişiz..

Ben iyi insanlar yatağa düştüğünde, buraları çok çabuk terkettiğine inanırım.
Bir gece önce yoğun bakıma alınmış, ertesi gün sabaha karşı anneme haberi gelmiş..
Ömer Amca'yı bir tanısaydınız..
Kimseye zararı olmayan, herkese babalık yapan, koca yürekli, şeker bir adamdı…
Şimdi bir babamı daha yitirdim..

İzmir günlerdir günlük güneşlikti, bugün yağmurlu..
Az önce burada da yağmur başladı.
Gökyüzü bile Ömer Amcam için üzülüyor..

Ah be Kasım yine attın çalımını..

Yorumlar

  1. Hay Allah...Acını paylaşıyorum Ayşe. Allah Ömer amcaya rahmet etsin, huzur içinde olsun. O nasıl size ikramda bulunduysa, Allah da ona kendisine yakışır şekilde ikramda bulunsun.
    Sevgilerimle.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Betül ne güzel bir dilekmiş bu…çok teşekkür ederim..
      Sevgiler

      Sil
  2. Çok üzgünüm Özgür, keşke Özgül'ün yanında olabilseydik..

    YanıtlaSil
  3. Okurken gözlerim dolu dolu oldu Ayşe'cim, mekanı cennet olsun. Yakınlarına sabır diliyorum.

    YanıtlaSil
  4. Sağolasın Sebicim, bu Kasım hep böyle işte..:(

    YanıtlaSil
  5. Allah rahmet eylesin Ömer amcaya...yakınlarınada sabır versin.

    YanıtlaSil
  6. Allah mekanını cennet kabrini Gül bahçesi etsin inşallah.Sana,ailesine sabır versin.Güzel bir insan güzel bir ayda Hakkın rahmetine kavuşmuş.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Amin Seval, çok sağolasın..evet çok güzel zamanda gitti..zaten dünya iyisi bir insandı, ne kimsenin dedikodusunu yapar, ne kimse hakkında fesat düşünür, ne de kimseyi kırardı..öyle kendi halinde, deli dolu, neşeli bir adamdı işte..nur içinde yatsın..

      Sil
  7. tüh hay allah. başınız sağolsun.
    fotoda da çok hoşmuş.

    YanıtlaSil
  8. canımmm başınız sağolsun :(

    YanıtlaSil
  9. Öncelikle başınız sağolsun, mekanı cennet olsun. Ben iyi insanların kasımda öldüğüne inanır oldum gitgide. Babam, kuzenim, Atatürk... Madem bir gün öleceğiz, ben de kasımda ölürüm umarım. Alt metni anladığınızı biliyorum :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. dolly selam,
      teşekkür ederim, dostlar sağolsun..
      bir gün hepimiz vademizi dolduracağız, o yüzden hep bunu hatırlayıp, iyi ve ahlaklı insan olmaya çabalamak lazım, gerisi teferruat..
      sevgiler

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Cam balkona perde ama nasıl?

Fırından öte: AGA

Evde kaç tuvaletiniz var?