Çakma

Bundan 5-6 sene önceydi.
Eşimle Venedik sokaklarını iyice arşınlamış, bitmiş bir vaziyette otelimize doğru dönüyorduk.
Birinin Fransızca "gel gel gel" sesine riayet edip, adama doğru yöneldik.

Sohbet ederken öğrendik ki, adam Senegalli. İtalya'ya göç etmiş, taklit çanta satıyor.
Eşim eski Fransızca rehberi. Yıllarca ülkemize gelen turistlerin imitasyon ürün almasına karşı savaş vermiş, şimdi ise eşiyle baş etmeye çalışıyor, biraz kızgın..
Ama ne mümkün...eşimin önüne geçtim, adamla kıyasıya pazarlık yapıp bir adet "sahte" Fendi çanta satın alıyorum.

İki sene kadar o çantayı utanmadan kullandım.
Evet, utanmadan.
Eğer Serkan İzmir'de değil de, burada yaşıyor olsaydı, bir hafta bile takamazdım, taktırmazdı. Zira kendisi lüks markaların satıldığı büyük bir mağazada çalışıyor, o da imitasyon olayına fena halde karşı.

Sonra bir 19 Ağustos günü, eşim ünlü bir zincirin şık torbasıyla çıkageldi.
İtiraf etmeliyim ki, gördüğüm an büyülendiğim o kırmızı tabanlar bu zamana kadar aldığım en özel yıldönümü hediyesiydi.
Vakt-i zamanında Marilyn Monroe "bir kadının en iyi arkadaşı pırlantalardır" diye şakıyıp durmuş ama bence zamane kadınlarının en iyi arkadaşları "kırmızı tabanlar ve tasarım çantalar"

Her neyse..
Ayakkabılar ayağıma olmadı.
Daha büyük numarayla değiştirmek için mağazanın yolunu tuttuk.
Ayakkabının numarası yok...üzüldüm haliyle.
Başka modellere baktık ama bana göre birşey bulamadık.
En sonunda ayakkabıdan vazgeçip, çanta fikrine yöneldik.
Sonunda zevkime uygun, güzel bir çantayla mağazadan ayrıldık.

Eve geldiğimde ilk işim, diğer çantalardaki eşyaları yeni çantama aktarmak oldu. Zaten sonrasında da diğer çantaların çoğunu kullanmadım, kullanamadım.

Kullanamadım çünkü o ürünün size hissettirdiği duygu diğer taklitlerinden çok farklı...hani kimisi der mesela "aaa LV almam çünkü pazarda artık her modeli var"
Hayır efendim. Ne kadar taklidi olursa olsun, bir kere kesinlikle orijinali kadar iyi olmuyor. En önemlisi de size kendinizi özel hissettirmiyor, çünkü onun "sahte" olduğunu siz biliyorsunuz, başkalarının bilmesine gerek yok zaten..kendine yalan söylemek en fenası..

Çantayı kullanırken Venedik alışverişim aklıma geldi, utandım.
Utandım çünkü oradan aldığım ucuz çantayla bu çantayı kıyaslamak ne büyük talihsizlikmiş...yani birebir taklit birşey alacağına git Zara'ya, Mango'ya, nefis şeyler var..

O günden beri "kendi gibi olmayan, sahte" herşey bana pek sevimsiz geliyor.
"Sahte etiketli" çantalara, ayakkabılara, kıyafetlere, başkalarının yaptıklarını, yazdıklarını araklayıp neredeyse aynı şekilde post yazan bloggerlara, "korsan" kitap ve DVDlere, vs...kısacası "emek hırsızlığı"na karşı bir antipatim var.

Herşeyin "kendine özgü"sü kesinlikle daha "gerçek", daha göz alıcı..

İzninizle, bu blogun sahibesi şimdi yeni çantasını yerleştirmeye kaçar:)
Hepimize keyifli bir haftasonu olsun..
Sevgiler