Beyaz dünya
Çocukluğumdan beri el işiyle pek aram olmadı.
Aralarındaki tek beceriksiz -aslında ilgi duymayan demek daha doğru olur:)- bendim.
Birara örgüye heveslenmiştim, model gösterilince -üstelik gayet te düzgün!- örerdim ama iş koltuk kesimi, yaka açma, hatta kaçan ilmeği yakalama gibi maharet gerektiren işlere geldiğinde, müracaat ya anneme ya da kızkardeşime olurdu:)
Annemin bu konularda ne kadar maharetli olduğunu bu blogun okurları öğrendi (ŞU YAZIMDAN hatırlarsınız) fakat kızkardeşim de bu konularda oldukça beceriklidir.
Tığ işine gelince, denemedim bile. Çünkü tığ tutmak, bana örgü şişlerini tutmaktan daha da zor geldi.
Annemin çeyiz için dantel örmesine bile uzun süre izin vermedim. Çünkü mobilyalara serilen dantele bayıldığımı pek söyleyemem...hala da bayılmam. Ben kumaşla biraraya gelen danteli daha çok seviyorum, benim banyo perdesi örneğinde olduğu gibi..yoksa sırf dantel iş -bazı örnekler dışında- hala pek sevimsiz geliyor gözüme.
Yani şu tip işler..
Annem ben evlenene kadar söylendi durdu tabii "tamam kızım, o sabahlara kadar okuduğun koli koli kitapları çeyiz diye götürürsün artık!"
Bunun adı şans mıdır, yoksa enerji midir, adına ne derseniz deyin ama benim "çeyizlik kitapları" görünce gayet mutlu olan bir adamla evlendim:)
Fakat ne olduysa yaş ilerledikçe oldu: önceden adamakıllı dikiş iğnesi bile tutmayı beceremeyen ben -yani düğme falan dikebilirim, durum o kadar vahim değil:))- el işleriyle yapılan ürünlere ilgi duyar oldum. Ve artık -oğlumun da okulda olmasını fırsat bilerek- bazı şeyleri annemden istemek yerine kendim öğrenmeye karar verdim.
Mesela şu tip işler..
Bu tığ işinin mavi/beyaz olanını Selim Efe'nin odası için yatak örtüsü+yastık şeklinde örmüştü annem, odaya çok hoş bir hava kattı. (bizim örnek BURADA)
Ve bunlar..ah bunları o kadar çok beğeniyorum ki..
Bunlardan edinmek için birkaç mağaza dolaştım ama bu kadar güzellerini bulamadım, işçilikleri çok kötü ve ucuzdu.
Annemin söylediğine göre, bu delik işlerinden yapabilmem için dikiş makinası da kullanmayı öğrenmem gerekiyor.
Böyle bir kitap ayracımın olmasını çok isterim!
Şimdilerde çeşitli konularda kurs araştırma dönemindeyim.
Bu tip işleri öğreten, bildiğiniz bir kurs varsa Antalya'da, haber verirseniz çok mutlu olurum.
Şu genel yargı doğru galiba: zaman geçtikçe kızlar annelerine benziyorlar:)
Sevgiler
Aralarındaki tek beceriksiz -aslında ilgi duymayan demek daha doğru olur:)- bendim.
Birara örgüye heveslenmiştim, model gösterilince -üstelik gayet te düzgün!- örerdim ama iş koltuk kesimi, yaka açma, hatta kaçan ilmeği yakalama gibi maharet gerektiren işlere geldiğinde, müracaat ya anneme ya da kızkardeşime olurdu:)
Annemin bu konularda ne kadar maharetli olduğunu bu blogun okurları öğrendi (ŞU YAZIMDAN hatırlarsınız) fakat kızkardeşim de bu konularda oldukça beceriklidir.
Tığ işine gelince, denemedim bile. Çünkü tığ tutmak, bana örgü şişlerini tutmaktan daha da zor geldi.
Annemin çeyiz için dantel örmesine bile uzun süre izin vermedim. Çünkü mobilyalara serilen dantele bayıldığımı pek söyleyemem...hala da bayılmam. Ben kumaşla biraraya gelen danteli daha çok seviyorum, benim banyo perdesi örneğinde olduğu gibi..yoksa sırf dantel iş -bazı örnekler dışında- hala pek sevimsiz geliyor gözüme.
Yani şu tip işler..
Bunun adı şans mıdır, yoksa enerji midir, adına ne derseniz deyin ama benim "çeyizlik kitapları" görünce gayet mutlu olan bir adamla evlendim:)
Fakat ne olduysa yaş ilerledikçe oldu: önceden adamakıllı dikiş iğnesi bile tutmayı beceremeyen ben -yani düğme falan dikebilirim, durum o kadar vahim değil:))- el işleriyle yapılan ürünlere ilgi duyar oldum. Ve artık -oğlumun da okulda olmasını fırsat bilerek- bazı şeyleri annemden istemek yerine kendim öğrenmeye karar verdim.
Mesela şu tip işler..
Bu tığ işinin mavi/beyaz olanını Selim Efe'nin odası için yatak örtüsü+yastık şeklinde örmüştü annem, odaya çok hoş bir hava kattı. (bizim örnek BURADA)
Bunlardan edinmek için birkaç mağaza dolaştım ama bu kadar güzellerini bulamadım, işçilikleri çok kötü ve ucuzdu.
Annemin söylediğine göre, bu delik işlerinden yapabilmem için dikiş makinası da kullanmayı öğrenmem gerekiyor.
Bu tip işleri öğreten, bildiğiniz bir kurs varsa Antalya'da, haber verirseniz çok mutlu olurum.
Şu genel yargı doğru galiba: zaman geçtikçe kızlar annelerine benziyorlar:)
Sevgiler
tam senlik bir kurs var. ev mefruşatı diye geçiyor. çeşit çeşit yastıklar yapabilirsin. istanbul da ismek düzenliyor bu kursları ama antalya hakkında bir fikrim yok.
YanıtlaSilSenemcim, bizde de Asmek var ama benim ilgilendiğim kursların hiçbiri yok:/
SilBirkaç kurs yakaladım ama kimisinin saatleri bana uymuyor..
Bakalım, daha henüz yeni başladım araştırmaya, mutlaka benim zevkime ve programıma uygun birşey çıkacaktır;)
Öpüyorum
Sevgiler
Allahhhh o yargı doğruysa ben yandımmm :)
YanıtlaSilben iki dikiş atmayan biriyim çünküüü :)
düğmelerimi bile annecik dikerrrr :)
hahahahahaha Aslııı, ben de senin gibiydim:)
Silbir süre sonra değişiyorsun, tecrübeyle sabittir;)
Sevgiler
ayhh kendimi elimde şişler tığlar yünler iplikler örgülerle düşünemiyorummmmm :)
SilBayılıyorum blogunuza, size ve zevkinize bunun Antalya'lı olmamla bir ilgisi yok ;)
YanıtlaSilSık sık dolaşıyorum :)
Pembe Deniz selam:)
SilAaaaa, Antalyalı mısın?:)
O zaman bu tip kurslardan duyarsan senden de haber bekliyorum;)
Çok mutlu oldum blogu sevmene, böyle dönüşler aldıkça seviniyorum ben, daha iyi olmaya çalışıyorum:)
Sevgiler
hah haaa, eyvah eyvah kötü sardırcan herhalde.
YanıtlaSil:)
baksanaaaaa, antalyalı çok sevdiğim blogçu arkadaşlarımız var kii.
genelde mutfakçılar.
bir kase lezzet.
bir tutam kekik.
zeliha umut sepeti.
ve biçok diğerleri.
onlara sorsan yaaaa.
selamımı söleeee.
onlar bilir herhalde.
bi de çok tatlılardır.
sürekli buluşurlar.
:)
hah deep, dalga geçmeyen bir sen kalmıştın:/ yakın çevremdekiler duyduğunda biraz eğlenir gibi oldular, benimle tığ+yumak+şiş kombinasyonunu pek yakıştıramadılar nedense:// ben "ören bayan"a rakip olma derdinde değilim ki, sadece denemek ve bilmek istiyorum.
Silhımmm yemek blogu mu..bilir mi ki onlar acep..
dur bakayım olmadı, onlara soralım..
merci
hah haaaaa.
YanıtlaSilsen ki okumuş kültürlü entelektüel filanken ne bu yaaa sahiden ören bayan filan. neyse ki her şeyin üstüne serilen dantelleri sevmiyormuşsun. yoksa bak her kitaba bi dantel örersin sonra.
:)))
temam bak o grup çok geniş.
antalya grubu.
o dediklerimden başlarsın, onlar bulur yaa.
bir tutam kekik ayşegül, bir kase lezzet ayşegül, ikisi de larada yaşıyor örneğin.
:)
böle gruplar var.
bir de bursalılar grubu var bak.
onlar da pek tatlı.
:)
deep kaç yemek blogu okuyorsun, merak ettim şimdi:)))
Sililk arkadaşlarımdan zeliha umut sepeti.
YanıtlaSilsonra diğerleri geldi işte.
çok var ki.
baj bütün mutfak kozmetik moda dıy blogçuları blogumun okuru üyesi ki zateen. bissürü var ki. allah ne verdiyse, benim dünyam, anne eli gibi, duru tarifler. hepsi iyi arkadaşlarım ki. bi de mesela ecer özmen var. el işinde en iyi.
:)
ay dolu işteee.
:)
:)))) dur bakayım ecer özmen'e, belki burada yaşıyordur:)
Silben böyle araştırana kadar vazgeçeceğim herhalde:))